Mika wychowywała się w blasku reflektorĂłw skierowanych na jej sławnych rodzicĂłw: Urszulę Dudziak i Michała Urbaniaka. Nikt nie miał pojęcia, jak bardzo czuła się samotna. Alkohol szybko stał się jej pocieszeniem i ucieczką od codzienności.

zdarzały się tygodnie, podczas ktĂłrych bywało naprawdę dobrze, czuła się szczęśliwa, brylowała wśrĂłd znajomych, pędziła za miłością. A potem przychodziły dni, kiedy pojawiały się lęk i wszechogarniający bĂłl. Nie pomagał już nawet alkohol. Życie traciło sens.
Pragnęła tylko, żeby wszystko zniknęło.
Po raz pierwszy o swojej chorobie Mika wspominała publicznie, będąc w manii. Teraz już z pełną świadomością i mocą mĂłwi o diagnozie: choroba afektywna dwubiegunowa.
Wraz z Miką - przez ponad dwadzieścia lat - chorowała jej rodzina.
Mika Urbaniak w pierwszej tak szczerej rozmowie opowiada o swoim uzależnieniu, chorobie i miłości, ktĂłra uratowała jej życie.